برخی از افراد تمایلی به انجام دادن کارهای کارمندی و در نتیجه، تعهد بلند مدت به شرکت یا مجموعه‌ای خاص را ندارند. اینکه هر روز، سر ساعت مشخصی در محل کار حاضر شوند و بعد از گذشت بازه زمانی تعریف شده‌ای، به منزل برگردند. همچنین، منتظر بمانند تا آخر ماه، حقوق ثابتی دریافت کنند. همه این‌ها، برای آن افراد خسته کننده است. به همین دلیل تصمیم می‌گیرند بر اساس تخصص و سابقه کاری که دارند کسب و کار خود را راه اندازی کنند و به نوعی خودشان، آقای خودشان باشند. کسانی که از این راه می‌خواهند به کشور دیگر مهاجرت کنند باید ویزای خود اشتغالی بگیرند که یکی از انواع ویزا یا روادید است.
نکته جالب اینکه در اکثر کشورها با درخواست ویزا از این نوع، از همان ابتدا اقامت دائم به شما اعطاء می‌شود. در نتیجه اخذ شهروندی، تابعیت و گذرنامه کشور مقصد را برای شما تسهیل خواهد کرد.
برای داشتن اطلاعات کافی در خصوص این روادید، خواندن این مقاله خالی از لطف نیست. پس با ما همراه باشید.
ویزای خود اشتغالی چیست و چه تفاوتی با ویزای کارآفرینی و ویزای استارتاپ دارد؟
ویزای خود اشتغالی یا ویزای فریلنسری به کسانی تعلق می‌گیرد که به جای کسب درآمد از طریق کار کردن برای یک شخص حقیقی یا حقوقی، به تنهایی یک کسب و کار را راه اندازی می‌کنند و به نوعی، رئیس خودشان هستند. خود اشتغالی یا خویش فرمایی همانطور که از نام آن پیدا است، یعنی اینکه پای هیچ کارفرمایی در میان نباشد. همچنین، از چالش‌های زندگی کارمندی فاصله می‌گیرید و در عوض، مواردی همچون ساعت کاری منعطف، آزادی عمل، درآمد بالاتر و غیره را تجربه خواهید کرد.
لازمه اخذ ویزا، تخصص بالا در زمینه کاری مربوطه و سابقه کاری مرتبط است. همچنین، باید یک ایده کاری خلاقانه داشته باشید که نشان دهد فعالیت شما برای سودآوری و کمک به رشد اقتصادی آن کشور تأثیر بسزایی دارد. در ضمن باید از تمکن مالی قابل قبولی برخوردار باشید.
ویزای خود اشتغالی ، ویزای کارآفرینی و ویزای استارتاپی همگی یک هدف واحد را دنبال می‌کنند، آن هم ایجاد شغل است. استارت آپ یک شرکت فعال است که توسط یک یا چند کارآفرین ایجاد می‌شود. به این منظور که برای حل یک مشکل، محصول یا خدمات جدیدی به بازار ارائه شود. در استارتاپ، نتیجه نهایی نامشخص است. از این رو، حتی اگر ایده مورد نظر راه اندازی نشود، باز هم مجوز اقامت استارتاپ نوع دائم به بنیان گذاران آن تعلق می‌گیرد. همچنین، برای تأمین هزینه کسب و کار، کارآفرین باید یک بیزینس پلن به یک شرکت سرمایه‌گذار یا حامی ارائه دهد و نظر آن‌ها را به نحوی جلب کند که هزینه‌های مربوط به پروژه آن‌ها را متقبل شوند.
در اقامت کارآفرینی بر خلاف استارتاپی، ملزم نیستید یک ایده جدید را راه اندازی کنید بلکه می‌توانید به توسعه یک کسب و کار قدیمی بپردازید. با این شرط که اشتغالزایی را سبب شوید. مانند تبدیل یک رستوران قدیمی و از دست رفته به یک رستوران مدرن و فعال. در ضمن، در این روش باید کسب و کارتان را با تکیه بر سرمایه خود راه اندازی کنید.
با توجه به موارد گفته شده در بالا، روادید استارتاپ برای کسانی مناسب است که توان مالی کمی دارند ولی می‌خواهند کارت اقامت نوع دائم و گذرنامه معتبر کشور دیگر را اخذ کنند.
پیش‌نیازهای اخذ ویزای خود اشتغالی
به کسانی که در زمینه خاصی تخصص دارند و برای خودشان کار می‌کنند تا به درآمد برسند، خوداشتغال می‌گویند. این افراد در صورت تمایل می‌توانند با اخذ ویزای خود اشتغالی به کشور دیگری مهاجرت کاری داشته باشند و در ادامه، اجازه اقامت دائم و گذرنامه بیومتریک آن کشور را دریافت کنند.
به اشتباه باب شده است که این نوع از ویزای کار، مختص هنرمندان و ورزشکارانی است که سابقه کاری درخشانی در کارنامه خود دارند در حالیکه اینگونه نیست. بر فرض مثال، شما به عنوان یک نجار کاربلد نیز می‌توانید نسبت به اخذ ویزای خود اشتغالی اقدام کنید به شرطی که مهارت زیادی در این زمینه داشته باشید. در واقع، باید بتوانید با ارائه سابقه کار و بیزینس پلن، افسر مهاجرت سفارتخانه را متقاعد کنید که حرفه شما در سودآوری و بهبود اقتصاد آن کشور تأثیر بسزایی دارد. از آنجایی که سابقه کاری از امتیاز بالایی در سیستم نمره دهی و اخذ ویزای خود اشتغالی برخوردار است، بنابراین، باید در ابتدا مشمول یکی از موارد زیر باشید:
- سابقه کار به صورت خوداشتغالی یا مستقل به مدت 2 سال؛
- داشتن سابقه شغلی بین المللی و سابقه خود اشتغالی هر کدام به مدت یک سال؛
- 2 سال سابقه کار بین المللی.
سایر شرایط مورد نیاز برای درخواست ویزا به شرح زیر است:
- برخورداری از توانایی مالی قابل قبول برای تأمین هزینه‌های زندگی خود و خانواده؛
- کسب حداقل امتیاز در سیستم امتیازدهی (امتیازدهی و سنجش بر اساس معیارهایی همچون سن، تسلط بر زبان، تحصیلات و سازگاری شغلی)؛
- ارائه یک بیزینس پلن یا طرح تجاری قوی با تأثیرگذاری بالا در اقتصاد آن کشور؛
- مطابقت تخصص متقاضی با شرایط اقتصادی آن کشور و مقرون به صرفه بودن آن؛
- انجام معاینات پزشکی؛
- توانایی راه اندازی کسب و کار مورد نظر خود و حضور فعال در آن.
مزایا و معایب ویزای خود اشتغالی
هدف از اعطای ویزای خود اشتغالی ، جذب افراد با استعداد و خود ساخته است تا از این طریق، یک جامعه غنی و قدرتمند در زمینه فرهنگی، ورزشی و غیره به بار بنشیند. این روش مهاجرت نیز مانند هر روش دیگری مزایا و معایبی دارد که در ادامه هریک را بررسی خواهیم کرد.
فایده های مهاجرت شامل موارد زیر است:
- اخذ اقامت نوع دائم در بدو ورود یا در مدتی کوتاه و به دنبال آن، تحقق شرایط شهروندی و دریافت پاسپورت معتبر کشور مقصد؛
- همراهی خانواده با شما در کشور مقصد از طریق ویزای همراه یا ویزای پیوست؛
- عدم الزام به ارائه مدرک زبان یا تحصیلات دانشگاهی خاص؛
- داشتن شغل؛
- تحت حمایت دولت قرار گرفتن در صورت وجود بحران‌های مالی؛
- عدم نیاز به سرمایه گذاری اولیه.
بعد از گذشت 3 تا 5 سال از شرایط اقامت نوع دائم، در صورت پرداخت به موقع مالیات و کسب حداقل نمره قبولی در آزمون شهروندی، شرایط تابعیت کشور مقصد به شما اعطاء می‌شود.
زمانی که موفق به اخذ تابعیت شوید، علاوه بر اینکه از حقوق شهروندی آنجا بهره مند می‌شوید، می‌توانید نسبت به درخواست پاسپورت بیومتریک اقدام کنید و از این طریق، به اکثر کشورهای دنیا بدون روادید سفر کنید.
بیایید به معایب نیز نگاهی بیندازیم:
- نیاز به سرمایه اولیه برای حمایت مالی از خود و خانواده؛
- مسئول بودن فرد خوداشتغال به ازای تمام شرایط حقوقی و مالیاتی؛
- اجبار به فعالیت اقتصادی فقط در زمینه کاری خود؛
- بالا بودن هزینه بیمه درمانی؛
- کاهش بازدهی فریلنسرهای مهاجر نسبت به اتباع آن کشور در صورت عدم تسلط به زبان آن کشور؛
- زمانبر بودن فرایند پیگیری ویزا.
مدارک و مراحل مورد نیاز برای اخذ ویزای خود اشتغالی
لازم به ذکر است که مدارک ویزا با توجه به شرایط متقاضی و قوانین کشور مقصد متغیر است اما می‌توان به عنوان کلیات مشابه در کشورهای پذیرنده، به موارد زیر اشاره کرد:
- اثبات هویت خود از طریق ارائه کلیه مدارک شناسایی مانند پاسپورت الکترونیکی، شناسنامه، کارت ملی، گواهینامه و سند ازدواج (در صورت متأهل بودن)؛
- تکمیل فرم درخواست دربردارنده اطلاعات شخصی و مشخصات کسب و کار؛
- ارائه مدارک شغلی و تحصیلی؛
- بیزینس پلن یا طرح تجاری دربردارنده مشخصات محصول یا خدمات قابل ارائه توسط شما، روش‌های بازاریابی و غیره؛
- داشتن بیمه درمانی؛
- گواهی سلامت پزشکی؛
- ارائه مدارک مالی با هدف اثبات تأمین هزینه‌های زندگی خود و خانواده.
برای طی کردن مراحل دریافت آن، در صورتی که واجد شرایط اخذ ویزای خود اشتغالی باشید، باید مدارک مذکور را جمع آوری کنید. سپس از سفارت مربوطه به منظور مصاحبه و احراز هویت حضوری، انگشت نگاری، گرفتن عکس، پرداخت هزینه ویزا و غیره وقت بگیرید. سپس منتظر دریافت پاسخ از سوی کنسولگری آن کشور باشید.
ویزای خود اشتغالی هنرمندان
کسانی که حیطه شغلی آن‌ها با فرهنگ و هنر گره خورده است، در صورت تمایل این امکان را دارند که از طریق اخذ ویزای خود اشتغالی هنرمندان به کشور دیگر نقل مکان کنند. افرادی همچون نویسندگان، نقاش‌ها، نوازندگان، گرافیست‌ها، بازیگران، مجریان، فعالان در حوزه صنایع دستی، طراحان داخلی، روزنامه نگاران و غیره مشمول شرایط این نوع روادید هستند. برای این منظور باید در حیطه کاری خود ماهر باشید و آن مهارت را به سفارت کشور مقصد ثابت کنید. در واقع، باید نشان دهید که به مدت حداقل دو سال، به صورت حرفه‌ای در زمینه کاری خود کار کرده‌اید.
به عنوان مثال، گالری هنر یا نمایشگاه برپا کرده‌اید و به درآمد رسیده‌اید یا اینکه به مدت حداقل دو سال در عرصه بین المللی درآمدزایی کرده‌اید یا اینکه یک سال، سابقه کار بین المللی و یک سال نیز فعالیت حرفه‌ای داشته‌اید. برای دریافت ویزای خود اشتغالی هنرمندان همه مدارک، شرایط و مراحل مورد نیاز مطابق با موارد گفته شده در این مقاله است.
از تازحل راهنمایی بگیرید
فریلنسرها یا افراد خوداشتغال، پیمانکاران مستقلی هستند که زیرِ دست هیچ کارفرمایی مشغول به کار نیستند و خدمات مورد نیاز مشتری را در قالب پروژه تکمیل شده به آن‌ها تحویل می‌دهند. در سال‌های اخیر، انواع مهاجرت از طریق اخذ ویزای خود اشتغالی طرفداران زیادی پیدا کرده است. از این رو، رقابت تنگاتنگی در بین افراد وجود دارد. بهتر است در این خصوص، از یک فرد متخصص و حرفه‌ای راهنمایی بگیرید. مجموعه تازحل با برخورداری از پیشینه کاری درخشان و کادری با تجربه، این امکان را برای شما فراهم می‌کند تا از طریق برقراری ارتباط با وکیل مهاجرت حوزه ویزای خود اشتغالی ، بر سختی‌های مسیر غلبه کنید و پروسه درخواست روادید برای شما کوتاه‌تر و راحت‌تر پیش برود.
